Wat is verhalende fotografie?

Verhalende fotografie

Verhalende fotografie bestaat binnen verschillende fotografische disciplines zoals documentaire fotografie, fotoreportage, een foto-essay, een tentoonstelling of een fotoboek. De belangrijkste vraag is; hoe maak je een goed fotografisch verhaal?

Fotografie bestaat, in tegenstelling tot film, uit losse beelden. Het heeft daarom dan ook zijn eigen regels als het gaat om een verhaal vertellen. De fout die velen maken is dat ze een fotografisch verhaal willen ‘filmen’. M.a.w. ze willen het verhaal letterlijk vertellen. En toen, en toen, en toen. Zo verteld een kind een verhaaltje aan de moeder, en het verhaaltje is dan ook vaak alleen interessant voor die moeder.

Bij een goed fotografisch verhaal wordt een vraag gesteld, geen antwoord gegeven. (en toen, en toen etc.) Het verhaal dient een gevoels-of ervaringswereld aan te spreken waarbij de toeschouwer herkenning ervaart en erdoor ‘geraakt’ wordt. Om een fotografisch verhaal te maken heb je inzicht en goed gereedschap nodig.

Intentie-Vorm-Restultaat

• Inzicht: in de driehoek zie je drie woorden staan; Intentie-Vorm-Restultaat. Intentie is je idee, vorm is je gereedschappen palet, en resultaat is de inhoud van je serie, tentoonstelling enz.
• Gereedschap: dit zijn de zgn. vormtoepassingen en we kennen er 12. Wil je hier meer over weten dan download ons E-book. We gaan hier veel dieper op in en we geven een paar praktische voorbeelden.

Voorbeelden van verhalende fotografie:

Documentaire Fotografie: Dit kan een fotoserie zijn die het leven van een gemeenschap in een specifieke regio vastlegt, met aandacht voor hun cultuur en uitdagingen. Het meest voor de hand liggende voorbeeld is het boek 'Let us now praise famous men' van James Agee en fotograaf Walker Evans. (foto boven) Dit boek uit 1941 is een portret van door armoede geteisterde zuidelijke pachtboeren tijdens de Grote Depressie in Amerika en is een van de meest invloedrijke boeken van de afgelopen eeuw. (Google) Evans presenteert voor het eerst een bewust op voorhand gemaakte serie beelden die een verhaal vertellen.

foto's: Walker Evans

Portreten: Een reeks portretten die het verhaal van een persoon of meerdere personen vertellen. Een goed voorbeeld is de Pest-serie van Susan Leurs. Dit is een typologische portrettenreeks over gepeste mensen en tevens pesters, waarbij de kracht van de inhoud van de serie ontleent wordt aan de herhaling. Hierdoor ontstaat een overeenkomst in de verscheidenheid van de geportretteerden. Susan heeft bij ons de opleiding gedaan en is aangesloten bij onze community/masterclass. Haar werk krijgt internationaal veel erkenning.

Foto's: Susan Leurs

Autonome fotografie: Bij autonome fotografie heeft de fotograaf volledige artistieke vrijheid en is niet gebonden aan commerciële, journalistieke, of andere externe partijen. De beelden drukken een persoonlijke creatieve visie uit in de vorm van het experiment, het onderzoeken van nieuwe concepten, en van emoties of ideeën. De beelden kunnen abstract of conceptueel zijn, en zijn meestal bedoeld om een bepaalde gedachte of gevoel op te roepen bij de kijker. Het project Stadtelander van Jurgen Onland, gaat over zijn jeugdjaren in een klein dorp. Op zijn 17e verhuist hij naar de stad om 25 jaar later terug te keren naar het dorp. Hij ga atop onderzoek en verkenning, met herinneringen en gevoelens uit het verleden. Hij zoekt antwoorden op vragen en een hernieuwde kennismaking met zijn verleden.

Foto's: Jurgen Onland

Foto header: Marianne Verboom

Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons Ebook, of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus?