Er zijn mensen die schrijven over fotografie, en er zijn mensen die fotografie tot leven schrijven.
Nieuwsgierigheid naar kijken
David Campany hoort zonder twijfel bij die tweede soort. Hij is niet zomaar een criticus of curator maar een verhalenverteller die woorden laat dansen met beelden, alsof ze al eeuwenlang samen een duet oefenen. Zijn artikelen, tentoonstellingen en boeken ademen een diepe liefde voor het beeld, maar ook een soort nieuwsgierigheid naar de manier waarop we kijken.
Art and Photography (2003, herzien 2020) laat zien hoe fotografie en beeldende kunst elkaar beïnvloeden en overlappen. Campany onderzoekt hoe kunstenaars fotografie gebruiken, niet alleen om de werkelijkheid vast te leggen, maar ook als middel om ideeën, concepten en gevoelens uit te drukken. Het boek bespreekt werk van zowel bekende als minder bekende kunstenaars en toont hoe fotografie in verschillende contexten kan functioneren als document, kunstobject of experimenteel medium. Campany legt verbanden tussen historische en hedendaagse praktijken, waardoor de lezer inzicht krijgt in de ontwikkeling van fotografie binnen de kunstwereld. Het bijzondere aan dit boek is dat het complexe ideeën toegankelijk maakt door duidelijke uitleg en rijk beeldmateriaal. Zo nodigt het uit tot nadenken over wat fotografie kan zijn, hoe kunstenaars ermee spelen, en hoe beelden betekenis krijgen.
Foto is een klein universum
Campany, geboren in 1967 in Engeland, is een man met veel petten, Hij is schrijver, docent, curator, fotograaf, en vooral een denker. Hij studeerde aan het Royal College of Art in Londen, waar hij zijn fascinatie voor fotografie en film begon te verbinden met theorie, kunstgeschiedenis en de poëzie van alledaagse beelden. Hij weet als geen ander dat een foto nooit zomaar een plaatje is, maar een klein universum waarin tijd, context en emotie samenkomen.
Photography and Cinema (2008) toont hoe fotografie en film elkaar beïnvloeden. Campany legt uit hoe fotografen soms denken als filmmakers en filmmakers soms verlangen naar de precisie van een foto. Het boek staat vol voorbeelden van kunstenaars zoals Jeff Wall, Cindy Sherman en Wim Wenders. Met duidelijke uitleg maakt hij ingewikkelde ideeën begrijpelijk en interessant. Het nodigt de lezer uit om langzamer te kijken en na te denken over tijd, beweging en verhaal in beelden. Zo inspireert het boek zowel fotografen, filmmakers als iedereen die van beeldcultuur houdt, en laat het zien dat kijken zelf een kunst is.
Schrijven om te verkennen
Zijn werk nodigt uit om trager en aandachtiger te kijken. Campany heeft een scherp oog voor het onverwachte zoals dat ene detail dat de hele foto kantelt, dat stukje betekenis dat zich pas openbaart als je durft te blijven hangen. In zijn artikelen laat hij zien hoe beelden kunnen praten, liegen, onthullen en verhullen. Hij schrijft niet om te oordelen, maar om te verkennen.
Campany laat in ‘The Open Road: Photography and the American Road Trip’ (2014) zien hoe fotografie, geschiedenis en persoonlijke ideeën samenkomen om meer te laten zien dan alleen beelden: ook de maatschappelijke betekenis van reizen over Amerikaanse wegen komt aan bod. Het boek belicht de Amerikaanse roadtrip als een culturele en visuele ervaring. Met foto’s van zowel bekende als minder bekende fotografen toont hij een breed scala aan beelden, van rustige landschappen tot vreemde stedelijke scènes. De combinatie van foto’s en teksten laat zien hoe de auto en de weg symbool zijn geworden voor vrijheid, avontuur en de veranderende identiteit van Amerika. Bovendien kijkt Campany kritisch naar fotografische technieken en laat hij zien hoe foto’s verhalen vertellen. Zo biedt het boek een grondige en interessante kijk op de roadtrip in de Amerikaanse cultuur.
Bekendste werken
Een van zijn bekendste werken is Photography and Cinema (2008), waarin hij de intrigerende relatie tussen stilstaande en bewegende beelden onderzoekt. Wat gebeurt er als fotografie begint te dromen over film, en film verlangt naar stilstand? In The Open Road (2014) verzamelde hij roadtrip-fotografie, een liefdesbrief aan reizen, vrijheid en het Amerikaanse landschap. Daarnaast heeft hij talloze tentoonstellingen gecureerd, waaronder A Handful of Dust (2015), waarin hij foto’s van Man Ray en Marcel Duchamp gebruikte om een verrassend verhaal te vertellen over stof, letterlijk en figuurlijk. Campany ziet betekenis waar anderen overheen kijken. Een korrel stof, een vergeten beeld, een onaf verhaal maar voor hem zijn het startpunten van ontdekking.
Walker Evans was niet alleen fotograaf, maar ook schrijver, editor en ontwerper, (voor Fortune Magazine, Harper’s Bazaar, Vogue en Architectural Forum) wat hem veel creatieve vrijheid gaf. ‘Walker Evans: The Magazine Work’ (2014) laat complete fotoreportages en pagina‑ontwerpen zien, waardoor duidelijk wordt hoe foto’s, tekst en lay‑out samen betekenis geven. Zo ervaar je dat Evans niet alleen een documentaire fotograaf was, maar ook een slimme vormgever in de media. Bovendien laat het boek zien hoe belangrijk tijdschriften waren voor fotografie in de twintigste eeuw. Door geschiedenis en beelden te combineren, geeft het boek op een luchtige manier inzicht en laat het Evans’ veelzijdigheid en invloed goed zien.
Diepgang en charme
Wat hem onderscheidt, is zijn toon. Zijn teksten zijn nooit zwaar, of academisch. Ze zijn helder en soms een tikkeltje speels, alsof hij zijn lezers wil aanmoedigen om zelf te gaan dwalen door de fotografie. Hij schrijft met respect voor zowel het onderwerp als de lezer met een balans tussen diepgang en charme.
In plaats van een gewoon fotoboek is A Handful of Dust (2015) een mix van foto’s, teksten en artikelen die samen een poëtische en nadenkende kijk op de wereld geven. Campany laat zien dat foto’s pas betekenis krijgen door de context en hoe je ze bekijkt, en dat fotografie zowel de werkelijkheid kan laten zien als persoonlijke ervaringen kan oproepen. Het boek valt ook op doordat het persoonlijke en gedeelde herinneringen samenbrengt, waardoor de lezer nadenkt over de emotionele kracht van foto’s. Daarnaast laat Campany zien hoe fotografie speelt met het tijdelijke en het blijvende, waardoor het boek zowel slim als mooi is en meer biedt dan alleen mooie beelden.
Langzamer zien
Campany is actief als curator bij het International Center of Photography in New York en blijft hij nieuwe manieren zoeken om beeldcultuur te begrijpen. In een wereld die steeds sneller kijkt, nodigt David Campany ons uit om langzamer te zien en daardoor het beter te begrijpen.
Foto: Peter Cox
De tentoonstelling ‘Walker Evans Revisited’ (2022-’23 in Helmond) is een eerbetoon aan en een nieuwe kijk op het werk van een van de belangrijkste fotografen van de twintigste eeuw. David Campany en Britt Salvesen laten zien hoe Evans’ oog voor het alledaagse, zoals winkeletalages, straatbeelden en borden, nog steeds invloed heeft op hedendaagse fotografie. Meer dan twintig kunstenaars (zoals Sherrie Levine, Bryan Schutmaat, Stephen Shore en Vanessa Winship) reageren op zijn stijl en interpreteren zijn kijk op Amerika, consumptie en identiteit opnieuw. Campany en Salvesen verbinden verleden en heden, waardoor Evans’ werk fris en actueel blijft. De tentoonstelling laat zien dat zelfs gewone dingen een verhaal vertellen over tijd, stijl en menselijkheid. Walker Evans Revisited is geen nostalgische terugblik, maar een levendig gesprek over hoe we nog steeds leren kijken dankzij Evans’ scherpe blik.
Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op.
