Thomas Struth

Thomas Struth was een fundamentele speler in het verheffen van de status van fotografie naar de kunst. 

Becher Schule

Bekend om zijn beschouwende benadering en de enorme fotoafdrukken, die vergelijkbaar zijn met historische schilderkunst, gebruikt hij zijn camera als een middel om zijn publiek te presenteren met wat hij "de onmiskenbare waarheid van wat zich voor je bevindt" noemt. Als een van de leden van de Becher Schule of school hielp hij de idealen van Bernd en Hilla Becher te promoten, die de kunst van fotografie vinden in de Duitse documentaire tradities van August Sander en de ‘Neue Sachlichkeit’ beweging.

Gerard Richter

Struth begon als schilder en studeerde onder Gerard Richter aan de Düsseldorfer Schule, maar omdat hij het gevoel had dat hij grote realistische fotografische schilderijen maakte die zinloos leken, richtte hij al zijn aandacht op fotografie. In 1976 nam hij deel aan de eerste fotografie opleiding die de Bechers aanboden, en zijn eerste foto's waren van de lege straten van zijn geboorteplaats Düsseldorf. 

Thomas Struth-Düsseldorf 1976

Eugène Atget

Gefotografeerd vanuit een centraal perspectief, midden op de straat, toont Struth’s foto geen passanten ten gunste van een sterkere focus op zijn beschouwende benadering. Er zit een onpersoonlijke, waarheidsgetrouwe kwaliteit in de beeldtaal. Het gevoel van isolatie in een gebied dat normaal vol mensen zit, doet denken aan de stilte van het werk van zijn mentoren Bernd en Hilla Becher, en zelfs aan de foto's van de Parijse straatfotograaf Eugène Atget uit het begin van de twintigste eeuw.


Thomas Struth-New York 1978

Deadpan view

Door een studiebeurs in 1978 vertrok hij naar New York en het gaf hem de gelegenheid om zich intensief te concentreren op het fotograferen van de straten in de metropool. In de loop van zes maanden fotografeert Struth in verschillende districten van de wereldstad. Het levert zo’n tweehonderd 8×10’ zwart/wit foto’s op die allen vanuit hetzelfde centrale perspectief zijn gemaakt. De zogenaamde ‘deadpan view’. Door het standpunt midden op de straat te nemen gaat de aandacht naar de omgeving, in dit geval de gebouwen. Hierdoor vallen de verschillen of de overeenkomsten van de gebouwen van linkerkant van de straat meteen op ten opzichte van de rechterkant. Struth kon op deze wijze de architectonische ontwikkeling van de stad in een hoge detaillering zichtbaar maken.


Thomas Struth-Galleria dell'Accademia 2004

Audiences-project

Nadat hij de toestemming had gekregen, kreeg Struth in 2004 de kans om te werken aan zijn Audiences-project (tussen 1989 en 2005) in de Galleria dell'Accademia in Florence. Deze keer maakte hij met een verborgen camera foto's in de ruimte waarin Michelangelo's ‘David’  werd tentoongesteld. Groepen figuren kijken omhoog naar het werk van dichtbij en veraf, sommigen kantelen en rekken hun nek om een beter perspectief te krijgen, anderen lijken in gesprek of in vervoering, terwijl anderen afgeleid of zelfs verveeld lijken.

Renaissanceschilderkunst

Struth's foto lijkt veel gemeenschappelijke componenten te delen met schilderijen. Zijn compositie doet denken aan een arrangement dat past bij de context, aangezien de uitdrukkingen en houdingen van de figuren overeenkomt met de renaissanceschilderkunst. Ook is er een subtiele humor in de afbeelding af te lezen, omdat de toeschouwers vol ontzag naar 's werelds beroemdste naakte man staren.

Internationale stijl

De kracht van Struth binnen de fotografische beeldtaal heeft een grote invloed. Hij was voornamelijk verbonden aan de Becher School en was als lid van die groep (waaronder Candida Höfer, Andreas Gursky en Thomas Ruff) verantwoordelijk voor de creatie van een "internationale stijl" voor het medium. Door zijn talent presenteerde hij werken die konden concurreren met de schilderijen die aan de muren van internationale galerieën hingen. De kolossale schaal van Struths werk, gecombineerd met zijn fundamentele verlangen om de wereld te documenteren in plaats van te veranderen, heeft een grote impact gehad op hedendaagse fotografen. 


Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op. 

Over de schrijver
Forum BEELDtaal (2015) is een 4 jarig opleidingsplatform voor verhalende fotografie en fotografische visual storytelling. De blogs die wij schrijven hebben hun oorsprong uit de meer dan 180 jarige geschiedenis van de beeldtaal. Deze geschiedenis is erg belangrijk om te weten wie je voorgangers zijn bij het maken van een verhalend fotoproject. Wie zijn je inspiratiebronnen, en wat kan je van ze leren?