Bernd en Hilla Becher

Het echtpaar Bernd en Hilla Becher begon in 1959 samen te fotograferen. Bijna vijftig jaar lang documenteerden ze architectonische vormen die ze gezamenlijk 'anonieme sculpturen' noemden. Hun uitgebreide reeks watertorens, hoogovens, kolenmijn stortplaatsen, vakwerkhuizen van mijnwerkers en andere traditionele industriële architectuur vormen een diepgaande studie van de ingewikkelde relatie tussen vorm en functie. De Bechers produceerden onberispelijke zwart-witfoto's, waarbij ze een grootformaat camera zorgvuldig onder een bewolkte lucht positioneerden om schaduwloze voor- en zijaanzichten van hun onderwerpen vast te leggen. Door deze bij elkaar passende foto's in een raster te rangschikken, produceerden ze wat ze 'typologieën' noemden, die gebouwen op functie groepeerden en de overeenkomsten en verschillen tussen structuren benadrukten.

Becher Schule

Bernd Becher studeerde schilderkunst en lithografie, en Hilla Wobeser volgde een opleiding tot commercieel fotograaf. De twee ontmoetten elkaar in Düsseldorf en begonnen samen te werken, waarbij ze industriële locaties fotografeerden die Bernd al kende uit zijn jeugd. Ze trouwden in 1961. De Bechers gingen in 1976 lesgeven aan de kunstacademie Düsseldorf (Later de Becher Schule genoemd), waar ze een generatie fotografen beïnvloedden waaronder Andreas Gursky, Thomas Ruff, Candida Höfer en Thomas Struth.

Als voorbeeld van de Bechers' werkwijze nemen we de bovenstaande gastanks. De groepering van bolvormige gashouders trekt de aandacht naar de vlekken aan de buitenkant van de structuren en naar de verschillende posities van de skeletachtige trappen die om de buitenkant van de tanks heen wikkelen, wat aanmoedigt om ze te beschouwen als esthetische eigenschappen die de structuren van elkaar onderscheiden zonder hun functie te verstoren.

Typologie

De typologie van de Bechers laat hier, net als hun overig werk, de industriële structuren die bijna als wetenschappelijke voorwerpen worden voorgeschoteld, goed zien. Er zijn geen eigen conclusies van de fotografen met betrekking tot de gastanks, waarbij de aandacht van de kijker gelijkmatig verdeeld wordt over de twaalf afbeeldingen. De daaropvolgende vraag ontstaat vanzelf waarom deze voorwerpen zo gegroepeerd zijn en wat de maker ermee wil zeggen?

August Sander- Walker Evans

De Bechers citeerden August Sander en Walker Evans, die dezelfde benadering hadden gekozen bij het weergeven van mensen en gebouwen. Het onderwerp, in dit geval de gastank, wordt opgenomen in een grotere groep, waardoor ze voorbeelden van een type worden in plaats van  een individueleel onderwerp. Door ervoor te kiezen om gastanks te fotograferen, positioneren de Bechers deze vormen als belangrijk en die op een vergelijkbare manier worden gegroepeerd als waarop kunstenaars en wetenschappers eerder planten, kathedralen en zeldzame vlinders . 

Bernd Becher werd in 1976 benoemd tot voorzitter van Artistieke Fotografie aan de kunstacademie Düsseldorf, waarmee hij het fotografie programma van de school oprichtte. Lesgeven, net als fotografie, was grotendeels een samenwerking tussen hun beiden. Terwijl Bernd Becher de functie bekleedde, werkte Hilla Becher gedurende zijn tijd aan de Academie met hem samen. In 1991 won het paar een Gouden Leeuw op de Biënnale van Venetië. Bernd Becher ging in 1996 met pensioen als docent, maar Bernd en Hilla Becher bleven werken en bezochten locaties in heel Europa en Noord-Amerika, tot Bernd Bechers dood in 2007. Het stel zag hun werk als oneindig en urgent en pas in de acht jaar tussen de dood van haar man en haar eigen dood, in 2015, was Hilla Becher nog steeds onderweg om hun werk te blijven promoten.

Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op.