Op deze plek gebeurt iets. Het is niet direct zichtbaar. Je ziet wel iets maar weet niet goed wat het is. Dat onbekende moet Todd Hido hebben aangesproken. In House Hunting gaat hij op ontdekkingstocht. Het lijkt zo bekend, doodnormale woonwijken. Als de nacht is gevallen lijkt het een andere wereld.
Huizen die vaak niet helemaal op de foto staan. Licht dat achter een raam brandt. Donkere gordijnen. Een beetje licht van de maan of een straatlantaarn. Het zijn de ingrediënten van de nacht.
Todd Hido dwaalt er rond en laat het ons zien. Wat laat hij eigenlijk zien? Dat blijft in het hele boek onduidelijk. Het is ook de kracht van de serie. Juist omdat je bijna alleen maar buitenkant ziet, slecht een paar keer een interieur. Het is een wereld die maar weinig mensen echt kennen. Velen hebben echter het verlangen om achter die gordijnen te kunnen kijken. We zijn bijna allemaal nieuwsgierig naar de wereld van de ander. Hoe zou het zijn achter die gordijnen?
Een echtpaar met ruzie? Kinderen die het huis op stelten zetten? Zou het daar binnen een rommeltje zijn of netjes opgeruimd? Wat voor type mensen zouden er wonen? Het zijn zomaar wat vragen die de foto’s kunnen oproepen. De wereld waar we allemaal nieuwsgierig naar zijn maar die maar weinigen echt kennen, wordt toegankelijk gemaakt. Onbeschaamd kunnen we naar een gevel blijven kijken en onze fantasie de vrije loop laten. De voyeur in ons kan zich helemaal uitleven.
Tekst: Hans Rutten
Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op.
www.forumbeeldtaal.nl
