De dood van George Floyd liet een diepe rassenscheiding zien in Amerika. De beelden van de arrestatie gingen de wereld over en maakten heftige emoties los. Woede over zoveel onrecht. De massale protesten die volgden beheersten de hele zomer de media. Niemand kon nog om Black Lives Matter heen. Andermaal werd duidelijk dat racisme een structureel probleem is. Racisme is doorweven in het justitiële systeem van Amerika. In de jaren ’50 liet Gordon Parks dit ook al zien.
Hij was de eerste kleuren fotograaf die staffotograaf van Life magazine werd. In 1952 werd hij gevraagd om de foto’s te verzorgen bij een artikel over criminaliteit. Het werd een reportage zonder clichés. Parks had vooral oog voor de nuance. Geen harde actiebeelden maar juist aandacht voor omstandigheden. Verdachten worden heel menselijk en kwetsbaar gefotografeerd. Het lijkt alsof Parks hiermee zegt dat je niet alles in het leven in de hand hebt. De omstandigheden bepalen mee wie je bent en wat er van je terecht komt. Juist deze nuance zet aan tot nadenken. We hebben een justitieel systeem dat we zelf hebben ontwikkeld. Waarom zijn we zo traag met aanpassen? Waarom hebben we zo weinig oog voor elkaars belangen en posities? Parks sterke beeldtaal maakt dat zijn beelden ook nu nog tot de verbeelding spreken. Zijn empathische benadering zorgt ervoor dat er een tijdloos document ontstaat. Een document dat een dieper liggend probleem aankaart, dat helaas nog steeds actueel is.
Tekst: Hans Rutten
Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op. Zorg dat je er op tijd bij bent, want ze raken vol.
www.forumbeeldtaal.nl
