De Becher Schule

De Düsseldorfer School of Photography, ook wel gewoon de ’Becher Schule’ genoemd, ontleent zijn naam aan de kunstacademie Düsseldorf, waar Bernd en Hilla Becher vanaf 1976 fotografie gingen doceren. De Becher Schule introduceerde nieuwe normen voor objectiviteit voor kunstfotografie en vormde de basis voor enkele van de belangrijkste namen in de hedendaagse fotografie. De school was fel gekant tegen wat zij zagen als de uitspattingen van expressieve en experimentele fotografische technieken. 

Bernd en Hilla Becher-typologie

Drie generaties

Op de kunstacademie lanceerden de Bechers, die zelf meer dan 20.000 afbeeldingen produceerden, de eerste universitaire fotografische afdeling in Duitsland. Daar hebben de ze drie generaties Duitse fotografen opgeleid en beïnvloed, waaronder Andreas Gursky, Thomas Struth, Thomas Ruff, Candida Höfer, Axel Hütte, Laurenz Berges, Elger Esser, Simone Nieweg, Jörg Sasse en Petra Wunderlich. Hoewel de individuele leden hun fotografie in nieuwe richtingen stuurden, bleef de groep consistent in hun toewijding aan de principes van hun oprichters. Vaak enorm groot gepresenteerd, nam hun fotografie zijn plaats in naast andere bewegingen in de beeldende kunst van het medium en daarbuiten.

Laurenz Berges-Löningen

Categoriseren en documenteren

De Bechers waren geobsedeerd door het idee dat industriële structuren op zichzelf al het overwegen waard waren om gefotografeerd te worden en het industriële landschap van Duitsland te categoriseren en te documenteren.

Typologieën

Dit was de geboorte van het fotografische "rastersysteem" waarmee ze hun afbeeldingen catalogiseerden als "families" - of wat ze "typologieën" noemden. Er was een strikte (Duitse) uniformiteit in de manier waarop de afbeeldingen werden samengesteld, hoewel elke individuele structuur van nature zijn eigen uiterlijk had.

Thomas Ruff-rastersysteem

Hoewel het idee werd geïntroduceerd door Thomas Ruff het jaar nadat hij zijn studie had afgerond, zijn leden van de Düsseldorfer School nog steeds nauw verbonden met het idee van beeldformaat en -schaal. Ruff nam het principe van "typologieën" over van de Bechers, maar hij zou zijn lege "paspoort"-portretten vergroten tot een dramatische schaal, waardoor individuele afbeeldingen werden geïsoleerd van hun oorspronkelijke "familie". Zijn bedoeling was om individuele fotografische beelden te creëren op de omvang van billboards en historische schilderijen en dit was een strategie die werd overgenomen door Thomas Struth en Andreas Gursky. 

Albert Renger-Patsch

Nieuwe Zakelijkheid

De Becher Schule putte uit verschillende invloeden, waaronder industriële foto's die teruggaan tot de 19e eeuw en de 'Nieuwe Zakelijkheid' (Neue Sachligkeit) van de jaren 1920. Nieuwe Zakelijkheid fotografie werd herkend in de werken van August Sander, Karl Blossfeldt en Albert Renger-Patsch. Sanders portretten beeldden een dwarsdoorsnede van de Duitse samenleving af.  Blossfeldt fotografeerde planten in uitvergroot detail, waarbij hij de nadruk legde op een artistieke en architectonische structuur, terwijl Albert Renger-Patzsch' natuurlijke vormen, industriële onderwerpen en massaproducten presenteerde met de helderheid van wetenschappelijke illustraties.

Marcel Duchamp-readymades

Readymades

De Bechers werden ook beïnvloed door de modernistische pionier Marcel Duchamp en zijn ‘readymades’.  Een readymade is een industrieel voorwerp dat uit zijn alledaagse context wordt gehaald en tot kunst bestempeld doordat het in een museale omgeving wordt getoond. Duchamp’s invloed had de grootste impact op de conceptuele en minimalistische kunstbewegingen en de Bechers namen zijn ideeën over. De Bechers vonden dat de industriële structuren die ze ‘vonden’ fotografische erfgenamen waren van het readymades concept.

Kritiek

In de loop der jaren ontving de Becher Schule ook kritiek. Ze zouden de fotografie hebben gedood. Dat het werk van de Schule groep het publiek koud liet en dat het geen mening of persoonlijkheid bood. De Becher Schule had fotografie "gemakkelijk" gemaakt door zich te richten op het alledaagse en de alledaagse betekenis dat iedereen een camera kon oppakken en kon beweren dat zijn werk belangrijke kunst was. Een school zonder mening, commentaar of persoonlijkheid.T och was de Becher Schule in Duitsland misschien wel de belangrijkste artistieke beweging sinds de Bauhaus-school en was het van vitaal belang bij het aanjagen van de status van fotografie als een kunstmedium na de Tweede Wereldoorlog. 

Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op.