De onderstaande iconische foto is in het begin van de jaren 1980 genomen door Sebastião Salgado in de Serra Pelada goudmijn in Brazilië. Een beruchte, controversiële mijn dat werk verschafte aan tienduizenden lokale arbeiders onder armoedige en gevaarlijke omstandigheden. Elke dag daalden zo’n 50.000 goudzoekers af in de mijn, ter grootte van een aantal voetbalvelden. De arbeiders droegen zakken modder van de bodem weer naar boven voor 20 dollarcent per zak.
Ze stonden bekend als mud dogs, zoals ze zich door het vuil en slijm moesten slepen. Tijdens de piek van de goudkoorts stond de mijn bekend om haar onmenselijkheid en het daarmee gepaard gaande geweld, samen met de ernaast opgroeiende stad, waar zowel moord en prostitutie een dagelijkse routine was. Salgado vereeuwigde deze middeleeuwse Dante-achtige scènes als waren het mieren bij hun nest.
De beelden gingen de hele wereld over, en lieten een donkere schaduwkant van de mensheid zien die vervuld was met geweld, armoede, beschadiging, machtswellust en aantasting. Zoals Salgado het zelf verwoordde: "Verleid door de wind die het fortuin belooft, drijven mensen naar de goudmijn van Serra Pelada. Iedereen arriveert vrijwillig, maar eenmaal aangekomen worden ze slaven van een onmogelijke gouddroom.
Gekweld als een dier en gebeeldhouwd door modder en dromen, hoort men zijn stille gemompel en geschreeuw, zijn schrapende schoppen zonder het geluid van een machine. Het is het geluid van een door goud bedorven ziel van zijn achtervolgers, die hen dwingt nooit meer weg te gaan.”
Wil je meer weten over inhoudelijke fotografie? Lees onze blogs, download ons E-book of schrijf je in bij ons BEELDlab. Ben je klaar voor de echte cursus? In september starten we weer op.
www.forumbeeldtaal.nl