In 1923 werd Edward Steichen door de grote uitgever Condé Nast benoemd tot hoofdfotograaf van Vogue en Vanity Fair. Gedurende 15 jaar zou hij de mode- en portretfotografie naar een ongekend niveau tillen. Honderden mensen uit film, theater, literatuur, politiek, muziek en sport bezochten zijn New Yorkse studio. Steichen's portret van Gloria Swanson uit 1924 is een icoon.
Hij is gemaakt in de periode dat de geluidsfilm opkwam. De foto toont de stomme film-actrice Swanson, gehuld in de atmosfeer van een verdwenen tijdperk van het picturalisme. Hiervoor in de plaats een nieuw modernistisch motief van doorschijnend stof. Hierin zit ook een persoonlijk verhaal van Steichen zelf vervat. Tijdens de eerste wereldoorlog kwam hij los van het picturalisme en zijn samenwerking met Alfred Stieglitz. Steichen nam een nieuwe wending naar het modernisme, om in de komende periode één van de belangrijkste art deco-fotografen te worden.
Vind je dit een interessant onderwerp? Kijk ook eens naar Paul Strand.
